Najnowsza publikacja Fundacji im. Friedricha Eberta zajmuje się aktualnymi problemami związanymi z działalnością związków zawodowych w Polsce. Autorka dokonuje analizy wyzwań, jakie stoją w XXI wieku przed związkami. Zwraca uwagę na ich rozdrobnienie i brak jednolitej linii działania. Opisuje trudne warunki współpracy z rządem, który od 2011 roku nie uczestniczy czynnie w dialogu społecznym.

Główną rolę związków zawodowych, zrzeszonych w Polsce w trzech organizacjach: Niezależny Samodzielny Związek Zawodowy „Solidarność”, Ogólnopolskie Porozumienie Związków Zawodowych oraz Forum Związków Zawodowych, jest łagodzenie negatywnych następstw globalizacji i liberalizacji rynków dla warunków zatrudnienia, co w postkomunistycznym kapitalizmie nie jest zadaniem łatwym.

Obecnie związki domagają się rezygnacji z podniesienia wieku emerytalnego do 67 lat i podniesienia płacy minimalnej; żądają likwidacji cywilnoprawnych stosunków zatrudnienia, rezygnacji z uchwalonego w 2013 roku uelastycznienia przepisów w sprawie czasu pracy oraz nowelizacji ustawy o związkach zawodowych. Do średnioterminowych wyzwań naleńy organizacja związków zawodowych w sektorze usług i w dużych przedsiębiorstwach prywatnych, pozyskiwanie nowych członków, ale również odmłodzenie struktury organizacyjnej i jej działaczy.