Jasno definisana spoljnopolitička strategija prema ovim i drugim pitanjima, kao i principi na kojima se ona zasniva, predstavljaju uslov bez kojeg nije moguće izgraditi demokratsku alternativu vladajućem režimu u Srbiji. Srbija treba da formuliše svoju politiku prema Kosovu imajući u vidu svoje realne nacionalne interese, uključujući kako položaj srpske zajednice na Kosovu, tako i njeno međunarodno okruženje i strateški cilj pristupanja Evropskoj uniji. Demokratizacija i prozapadna orijentacija Srbije bi takođe ojačale njenu pregovaračku poziciju i značajno doprinele procesu normalizacije odnosa i miru i stabilnosti u regionu. Uloga opozicije i nevladinog sektora je u tome da izveštaj i ocene pretoče u životne događaje i situacije koje pogađaju što širi broj građana s obzirom na to da se na ovaj način postižu dva cilja: stvaranje realnog pritiska javnosti ka institucijama (političkim, pravosudnim i nezavisnim) i uspostavljanje poverenja u evrointegracione procese. Medijski sistem Srbije je pretrpan, siromašan i neodrživ, s niskim stepenom nezavisnosti i slobode te izuzetno lošim stanjem profesionalnog novinarstva. Ozbiljni politički pritisci, marginalizacija kvalitetnog i istraživačkog novinarstva, politička instrumentalizacija medija, kontrolisano tržište reklama, brojni sudski postupci protiv novinara i opšta ekonomska nesigurnost medija glavni su pokazatelji urušavanja slobode medija i kvaliteta demokratije u Srbiji, uz odustvo vladavine prava, raširen klijentelizam i korupciju.