Στο απόγειο της Ευρωπαϊκής «προσφυγικής κρίσης» του 2015, η Κύπρος δεν σημείωσε σημαντική αύξηση του αριθμού των αιτήσεων ασύλου. Ωστόσο, τα τελευταία 3 χρόνια σημειώθηκαν οι μεγαλύτερες ροές αφίξεων που έχουν ποτέ καταγραφεί. Ως εκ τούτου, η προσέγγιση της κυβέρνησης έχει μετατοπιστεί προς μια πιο περιοριστική μεταναστευτική πολιτική μέσω κατασταλτικών και αποτρεπτικών μέτρων. Οι πρόσφατες αλλαγές περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, αυστηρότερους περιορισμούς στα σύνορα και λιγότερα δικαιώματα στο πλαίσιο της διαδικασίας υποδοχής που θεωρούν «παράγοντα έλξης». Ωστόσο, τόσο οι πολιτικές αυτές, όσο η ρητορική που τις συνοδεύει εγκυμονούν περιέχουν τον κίνδυνο να αυξήσουν τη ξενοφοβία ενάντια στους πρόσφυγες. Η παρούσα έκθεση εξετάζει το ζήτημα των προσφύγων και της μετανάστευσης στην Κύπρο. Επικεντρώνεται στην πρόσφατη αύξηση του αριθμού των προσφύγων, στην ανάλυση των συνθηκών υποδοχής της χώρας και στο ερώτημα κατά πόσο η Κύπρος μετατρέπεται, πάντα σε σχέση με το μέγεθος της, σε σημαντική διαδρομή μετανάστευσης και ασύλου προς στην Ευρώπη.